Ze heeft het al jaren niet meer naar haar zin in haar werk. Waar ze ooit met zo veel plezier aan begon is nu moeten geworden. Jaren geleden bleef ze omdat ze niet anders kon. Als alleenstaande moeder met een baby moest ze wel blijven. Ze moest de hypotheek betalen en twee monden voeden. Financieel moest ze het zelf doen en dat wilde ze ook. Ze wil financieel onafhankelijk zijn, voor zichzelf kunnen zorgen en haar bijdrage leveren. Zo is ze opgevoed en zo heeft ze het altijd gedaan.
Ondertussen is haar situatie verandert. Ze heeft al jaren een fijne relatie, haar dochter is ouder en het is allemaal wat makkelijker geworden. Ik vraag haar hoe oud haar dochter is. Zij is elf. Elf! Als elf jaar wil ze een andere baan! Al elf jaar gaat ze met tegenzin naar haar werk! Al elf jaar is ze blij als ze weer thuis is. Als elf jaar heeft ze niets gedaan om een andere baan te vinden.
Omdat ze in de loop van de tijd onzeker is geworden. Omdat ze niet weet wat ze wil, niet weet wat ze kan. In haar onzekerheid is ze over haar grenzen heen gegaan. Heeft ze stukjes van zichzelf los gelaten. Heeft ze zich aangepast. Probeert ze te voldoen aan verwachtingen van anderen.
Zo is ze opgevoed en zo heeft ze het altijd gedaan.
Ze heeft genoeg signalen gekregen dat het niet goed met haar ging. Dat ze rust nodig had. Dat ze eerlijk mocht zijn naar zichzelf. Dat het niet meer ging. En toch, iedere keer nam haar hoofd het van haar gevoel over en vertelde haar waarom ze beter kon blijven waar ze was.
Nu is ze al een paar maanden thuis. Met een burn-out. Ze is moe, snel overprikkeld, ze mijdt groepen, terwijl ze altijd van een feestje hield. Ze zegt dat ze echt een leuk mens was, maar dat dit nu niet zo meer voelt. Als ze een goede dag heeft pakt ze die met beide handen aan en doet van alles. Want dat wil ze graag. Om dan in de loop van de dag tot de ontdekking te komen dat ze niet meer kan. Dat ze weer te veel heeft gedaan, weer over haar grenzen heen is gegaan.
Nu is het klaar! Ze wil een andere baan. Iets wat bij haar past, waar ze blij van wordt en energie van krijgt. Ze heeft alleen geen idee waar ze moet beginnen. Want ja, wat kan ze nu eigenlijk? Wie zit op haar te wachten?
Ze vertelt dat ze vooral goed voor anderen zorgt. Voor haar dochter, voor haar partner, voor de zoon van haar partner, voor haar familie. Dat ze dat ook fijn vindt. En in die zorg voor anderen, vergeet zij zichzelf. Ik vraag haar hoe het kan dat, wanneer je vrijwel dagelijks mensen erop attendeert dat ze eerst voor zichzelf moeten zorgen, zij dit zelf niet doet? Ze kijkt me vragend aan. ‘Wat bedoel je?’ vraagt ze.
Ik vertel dat de eerste keer dat ik ging vliegen met mijn dochter ik schrok bij de veiligheidsinstructies. De stewardess vertelde dat, mocht er iets gebeuren, ouders altijd eerst het mondkapje bij zichzelf moeten plaatsen en daarna bij hun kind. Ik werd daar toen heel naar van. Dat voelde helemaal niet goed. Vanuit emotie zou ik altijd eerst voor mijn kind zorgen. Als het me niet verteld was zou ik dit ook zo gedaan hebben. Ik snapte het en tegelijkertijd voelde het heel anders.
Ze kijkt me stomverbaasd aan. ‘Weet je dat ik me dit nog nooit heb gerealiseerd?’ zegt ze. ‘Ik vertel dit vrijwel dagelijks, al twintig jaar lang en was me er niet bewust van dat dit niet alleen in een vliegtuig geldt. Dat dit overal van toepassing is.’
We gaan volgende week samen aan de slag. Eerst met personal coaching want ze wil zichzelf weer terug. Ze wil zich weer zeker voelen over zichzelf. Ze wil met respect voor de ander, haar grenzen beter aangeven. Ze wil weer blij worden met zichzelf. Daarna gaan we kijken wat haar droombaan is en dat zou zomaar iets heel anders kunnen zijn dan wat ze nu doet.
Je kan toch pas voor een ander zorgen, als je eerst voor jezelf zorgt?
Vind jij jezelf ook niet meer zo leuk? Merk jij dat jij je hebt aangepast? Ga jij over jouw grenzen heen? Zorg jij niet goed voor jezelf? En wil je het anders? En daarna misschien ook een andere baan? Een waar je echt blij van wordt en energie van krijgt?
Bel of whatsapp mij. Mijn telefoonnummer is: 06 – 51 79 76 49.
Of mail mijn. Mijn e-mail is info@barbaravandergiessen.nl.
Ik kijk er naar uit je te ontmoeten!
