Afgelopen week was ik heerlijk een avond uit met vriendinnen. Heerlijk omdat we elkaar niet zo vaak zien en we nu tijd voor elkaar hebben. Heerlijk omdat we het over alles kunnen hebben, we om elkaar kunnen lachen en eerlijk durven te zijn.
Eén vriendin vertelde dat ze zich al tijden afvraagt ‘is dit het nou? Wat moet ik nou? Zal ik wel of niet van baan veranderen?’
Voor de duidelijkheid, het is een leuk bedrijf waar ze werkt, ze verdient goed en heeft veel vrijheid. Zowel in haar functie als in haar agenda. Het bedrijf is blij met haar, heeft veel vertrouwen in haar en is tevreden over haar resultaten. Hierdoor heeft ze een leuk huis, een leuke auto en kan ze heel flexibel zijn in de zorg voor haar gezin. En toch, ze mist iets. Ze weet niet wat. Ze heeft deze baan al een aantal jaren, ze is goed in wat ze doet, maar ze wordt er niet meer blij van. Ze blijft om de verkeerde redenen, lees de financiële zekerheid en de vrijheid die ze heeft. Ze weet dat anderen haar benijden. Dat helpt ook niet. ‘Hoezo heb je het niet naar je zin als je dit allemaal hebt? Wat wil je dan?’ zijn vragen die ze krijgt.
En dat, is precies wat ze niet weet.
Ze weet heel goed wat ze allemaal niet wil en daar schiet ze niets mee op. Ze heeft geen passie en weet ook niet of en hoe ze deze gaat vinden. Met de adviezen ‘volg je hart en wat zijn je dromen’ kan ze ook niets. Ze blijft maar denken, ze wordt er onrustig en zelfs chagrijnig en verdrietig van.
Nu is het makkelijk om te zeggen stop met denken, zo werkt het niet. Ze wil iets en op deze manier komt ze daar niet. De luiken gaan dicht doordat ze geen antwoord kan geven op de vraag ‘wat wil ik?’. Ze noemt alleen dingen op die ze niet wil en zet zichzelf daarmee vast.
Met mijn vriendinnen heb ik de afspraak dat ik altijd gewoon Barbara ben, hun vriendin. Geen coach. Niets zo irritant als ongevraagd advies toch? Tenzij er specifiek om gevraagd wordt. In dit geval werd mij de vraag gesteld: ‘wat nu?’. Haar verhaal is namelijk ook herkenbaar voor de anderen en mezelf. Dat je dan niet verder komt, in cirkeltjes blijft draaien, geïrriteerd raakt. Of erger.
Voor mij heeft mijn lichaam de keuze gemaakt toen ik na jarenlang piekeren over ‘wat wil ik nou?’ vastliep. Ik kreeg verlammingsverschijnselen in mijn benen. Ik kon niet meer lopen. Ik had geen keuze. Dit gaat heel ver. Ik ben heel erg over mijn grenzen heen gegaan en heb eerdere fysieke signalen bewust genegeerd. Achteraf vraag ik me af waarom, toen kon (lees durfde) ik niet anders dan doorgaan. Dit gun ik niemand, mijn vriendin niet, jou niet, niemand. Dit is een hele zware en zwarte periode in mijn leven geweest. Dit had niet gehoeven. Het had anders gekund. Ik vond dat ik het allemaal zelf moest kunnen oplossen. Ik vroeg geen hulp. Mijn vriendin gelukkig wel.
We hebben het er over gehad dat steeds maar denken ‘wat wil ik nou?’, niets positiefs oplevert. In plaats daarvan heb ik haar gevraagd ‘Waar hou je van?, Waar word je blij van?’ Ze noemde zo een aantal dingen op. Dat haar vrijheid belangrijk voor haar is, dat ze blij wordt van afwisseling en uitdaging. Ik heb haar de suggestie gedaan om dit op te schrijven. Om een mooi schrift te kopen, een pen die lekker schrijft en de komende 21 dagen te gaan schrijven. Ja 21 dagen, want als je eenmaal begint en je zit er lekker in, komt er steeds meer waar je je bewust van wordt. In feite train je jezelf om zonder oordeel dingen toe te laten en op te schrijven, In het begin is het niet makkelijk. Door iedere dag een moment te kiezen dat even voor jou is, een moment waarop je niet gestoord wordt en waarop jij in jouw schrift gaat schrijven komen er mogelijkheden. Er komen veel antwoorden en je zult merken dat deze steeds specifieker worden. Waar je eerst misschien opschreef ‘ik hou van dansen’, wordt dit ‘ik hou van salsa’. Of ‘ik hou van vrijheid in mijn werk’ wordt dit ‘ik bepaal mijn eigen werkuren en agenda’.
Uiteindelijk krijg je een lijst met zaken waar je wél wat mee kan. Het geeft je inzichten en richting. Het hoeft helemaal niet te betekenen dat je drastische keuzes gaat maken zoals je baan opzeggen. Het geeft wel mogelijkheden om in gesprek te gaan over waar jij blij van wordt. En als jij er blij van wordt, dan heeft dit een positief effect op anderen. En daar wordt iedereen blij van.
Wil jij weer blij worden met jezelf?
Had jij een aha moment tijdens het lezen?
Wil je weten hoe je dit anders kan doen?
